Herta wygrywa w Nashville. Palou zdobywa mistrzostwo IndyCar

Colton Herta na jednym z ostatnich okrążeń wyprzedził Pato O'Warda, czym zapewnił sobie pierwsze w karierze zwycięstwo na torze owalnym. Podium uzupełnił Josef Newgarden, choć jego skład mógł być zupełnie inny. Trzeci tytuł mistrzowski w IndyCar zdobył Alex Palou.

Cały weekend upływał pod znakiem walki o mistrzostwo pomiędzy Alexem Palou a Willem Powerem. Hiszpan miał przed weekendem trzydzieści trzy punkty przewagi, jednak Australijczyk przy sprzyjających okolicznościach był jeszcze w stanie/zdołał odrobić tę stratę.

W kwalifikacjach najszybszy, po raz pierwszy w karierze na owalu, okazał się Kyle Kirkwood. Amerykanin wyprzedził Josefa Newgardena i Felixa Rosenqvista. Will Power zajął czwarte, a Alex Palou dopiero piętnaste miejsce.

Hiszpana dotknęła jeszcze kara przesunięcia na starcie o dziewięć pozycji za nieregulaminową wymianę silnika, co oznaczało, że wystartuje dopiero z dwudziestej czwartej pozycji. Oprócz Palou ukarani zostali również Scott McLaughlin, Nolan Siegel, Alex Rossi i Christian Rasmussen.

Na starcie kierowcy walczyli parami koło w koło: Kirkwood z Newgardenem, Rosenqvist z Powerem. Ostatecznie górą z tych pojedynków wyszli Kirkwood i Power. Z tyłu stawki w błyskawicznym tempie przebijał się Palou, awansując na osiemnastą pozycję. Z przodu Power kaskadowo stracił kilka pozycji i spadł aż na ósmą lokatę.

Za plecami Australijczyka toczyła się emocjonująca walka pomiędzy Marcusem Armstrongiem a Linusem Ludnqvistem, którą świetnie wykorzystał Rinus VeeKay, wyprzedzając w jednym zakręcie obu kierowców Chip Ganassi Racing.

They're already racing THREE-WIDE!

📺: #MusicCityGP on NBC and Peacock pic.twitter.com/QsLPEKBBDt

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 15, 2024

Na trzynastym okrążeniu Power niespodziewanie zjechał do alei serwisowej z powodu luźnego pasa bezpieczeństwa. Australijczyk próbował poprawić go samodzielnie w kokpicie, lecz potrzebna była pomoc mechanika, która i tak okazała się bardzo długa. Ostatecznie Power wyjechał ze stratą pięciu okrążeń do lidera, czym wypisał się z walki o mistrzostwo.

TROUBLE FOR WILL POWER!

The championship contender is forced to the pits under green with an issue.

📺: #MusicCityGP on NBC and Peacock pic.twitter.com/S2vjecZz1h

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 15, 2024

Na przestrzeni następnych okrążeń czołowa szóstka składająca się z Kirkwooda, Newgardena, Rosenqvista, Herty, Malukasa i O’Warda zbudowała sobie sporą przewagę nad resztą stawki. Alex Palou kontynuował przebijanie, awansując na dwunaste miejsce.

Jako pierwszy na planowy pit-stop zjechał Rinus VeeKay. Holender zmienił miękkie opony na kolejny zestaw z czerwonym paskiem, czym wypełnił punkt regulaminu o założeniu przynajmniej dwóch kompletów miękkich. Na przestrzeni kolejnych okrążeń niezbyt chętnie zjeżdżali kolejni kierowcy, aż w końcu na 54. okrążeniu u swoich mechaników pojawił się lider wyścigu Kyle Kirkwood.

Wydawało się, że zachęci to resztę czołówki do zjazdów, ale na okrążeniu po pit-stopie Amerykanina w bolidzie Felixa Rosenqvista pękła prawa przednia opona i Szwed, będąc już tylko pasażerem, uderzył w bandę i połamał zawieszenie, powodując pierwszą neutralizację. Przed wyjazdem samochodu bezpieczeństwa zdołał zjechać jeszcze Marcus Armstrong, a w warunkach żółtej flagi u swoich mechaników zameldowała się cała czołówka. Kirkwood przez okrążenie straty po swoim zjeździe spadł z pierwszego aż na dziesiąte miejsce.

"Yeah, we're done."

Onboard with @FRosenqvist as the incident unfolded. pic.twitter.com/nBT2KODiLU

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 15, 2024

 Na restarcie Newgarden pewnie utrzymał prowadzenie, a Malukas próbował atakować Hertę. Kalifornijczyk z Andretti obronił się przed szarżującym kierowcą MSR i od razu napędził się na tyle, by pokazać się w lusterkach tegorocznego zwycięzcy Indy 500. Newgarden jednak mądrze zarządzał tą walką, ustawiając się przed zakrętami po wewnętrznej, czym blokował możliwości ataku.

Sytuacja na torze uspokoiła się do 90. okrążenia, kiedy panowanie nad swoim bolidem po wyjeździe na brudną część toru utraciła Katherine Legge. Brytyjka uderzyła w bandę, czym wywołała drugą w tym wyścigu neutralizację. W warunkach żółtej flagi do boksów ponownie zjechało wielu kierowców w tym cała czołówka. Prowadzenie po pojedynku mechaników utrzymał Newgarden, wyprzedzający Malukasa i Ericssona, którzy wyjechali z alei serwisowej przed drugim do tej pory Hertą.

Contact with the wall sends @katherinelegge for a slide!

📺: #MusicCityGP on NBC and Peacock pic.twitter.com/NTN1TaR1jA

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 15, 2024

Na restarcie wśród zdublowanych kierowców Malukas próbował zaatakować Newgardena, lecz musiał odpuścić i uważać na Hertę, który w międzyczasie uporał się z Ericssonem. Za ciosem poszedł Scott McLaughlin, również wyprzedzając Szweda. Długo nie trwała walka Herty z Malukasem i już po chwili Kalifornijczyk był na tylnym skrzydle prowadzącego wirtualnie Newgardena.

Na 124. okrążeniu do boksów zjechał będący na innej strategii Alex Rossi. W czołówce różnice stawały się coraz większe, zwłaszcza pomiędzy trzecim a czwartym miejscem. Spore problemy z przyczepnością miał McLaughlin, w wyniku czego stracił trzy pozycje. Jego dalszy marsz w dół zatrzymała następna neutralizacja, wywołana kontaktem Marcusa Ericssona ze ścianą.

A frustrating end to the season for Marcus Ericsson. pic.twitter.com/dKHOZd5iqm

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 15, 2024

Aleja serwisowa została otwarta na 67 okrążeń przed końcem. Cała czołówka zdecydowała się na zjazd z myślą, że dadzą radę dojechać na tym komplecie opon już do końca wyścigu. Newgarden utrzymał wirtualne prowadzenie, a na drugie miejsce przed Hertę awansował Malukas. Faktycznym liderem na torze został Pato O’Ward.

Na restarcie Malukas uporał się z Newgardenem i wyszedł na wirtualne prowadzenie. Wybity z rytmu kierowca Penske został jeszcze wyprzedzony przez Hertę. Kalifornijczyk poszedł za ciosem i po chwili znalazł się również przed Malukasem. Różnice między pierwszą trójką zrobiły się bardzo duże.

Tempa po wznowieniu rywalizacji nie potrafił znaleźć Newgarden, który został wyprzedzony jeszcze przez McLaughlina i Ferrucciego, który chwilę wcześniej pięknym manewrem poradził sobie z Linusem Lundqvistem.

Na 162. okrążeniu zjechał, będący na innej strategii, Pato O’Ward, zostawiając czysty tor Hercie. Na trzydzieści okrążeń przed końcem po trzydziestu siedmiu przejechanych u swoich mechaników pojawił się Josef Newgarden. Dwa kółka później ten sam manewr powtórzył Scott McLaughlin, a jeszcze okrążenie później Colton Herta, który po pit-stopie wyjechał za zjeżdżającym wcześniej O’Wardem. Stało się jasne, że kierowcy, którzy pojawili się u swoich mechaników w trakcie ostatniej neutralizacji, będą mieli problemy z dojechaniem do końca wyścigu.

Na torze cały czas pozostawali Kirkwood i Malukas. Amerykanin skapitulował na trzynaście okrążeń przed końcem, zjeżdżając jedynie na dolewkę paliwa bez zmiany opon. Ostatni na placu boju pozostał Malukas, jednak i on musiał zjechać na zaledwie sześć kółek przed końcem. Pozostawiło to na torze O’Warda i Hertę, między którymi miała się rozegrać walka o zwycięstwo.

Kalifornijczyk wykorzystał swoją lepszą pozycję przy dublowaniu wolniejszego Sting Ray Robba i w następnym zakręcie nie zostawił żadnych złudzeń O’Wardowi, wychodząc na prowadzenie, którego nie oddał już do końca. Herta zapewnił sobie tym wicemistrzostwo, drugie miejsce zajął O’Ward, a trzecie Newgarden. Zjeżdżający na sześć okrążeń przed końcem Malukas uplasował się ostatecznie na dziewiątej pozycji, a Alex Palou na jedenastej, czym, w obliczu problemów Willa Powera, przypieczętował swój trzeci tytuł mistrzowski w IndyCar.

The pass that sealed it 💪#INDYCAR // @ColtonHerta pic.twitter.com/Wdr88cpyWj

— NTT INDYCAR SERIES (@IndyCar) September 16, 2024

W klasyfikacji zgłoszeń Christian Rasmussen wprowadził bolid Ed Carpenter Racing #20 do czołowej dwudziestki dwójki kosztem Sting Ray Robba, który zapewne pożegna się z serią po tym sezonie. W innych klasyfikacjach tytuły zostały rozstrzygnięte już przed Nashville. Mistrzem wśród dostawców silników po raz trzeci z rzędu został Chevrolet, a debiutantem roku Linus Lundqvist.

Nie był to finał sezonu, na który liczyło wielu kibiców, lecz nie można powiedzieć, że zabrakło w nim emocji. Na następny wyścig IndyCar przyjdzie nam poczekać pięć miesięcy i szesnaście dni.